Апошні запіс

А зараз на хвілінку ўявіце: заўтра для нас можа не насту­піць. Чалавек проста не прачнецца. Усё, што застанецца, — апошні запіс на старонцы, час яго замацавання, момант, калі карыстальнік апошні раз наведваў свой акаўнт.

Аднойчы вечарам я корпаўся ў інтэрнэце. Штосьці шукаў. Знайшоў нататку пра тое, што нейкі матацыкліст, які рухаўся на жалезным кані з вялікай хуткасцю, збіў маладую пару. Называліся імёны загінулых — байкера і пешаходаў.

У той вечар хлопец зрабіў прапанову сваёй выбранніцы, тая пагадзілася. Напэўна, перахо­дзячы дарогу, яны абмяркоўвалі дату вяселля, планавалі будучыню…

Пра тое, што пара абмяркоўвала тым вечарам на дарожным пераходзе, не даведаецца ўжо ніхто… Смерць забрала тры жыцці ў тым змярканні. Трэцім быў малады байкер, якому ледзь споўнілася васямнаццаць.

Я заходзіў на яго старонку ў сацсетцы. Хтосьці пісаў спачуванні, іншыя злараднічалі, сыпалі праклёнамі ў адрас усіх матацыклістаў, выказвалі свае негатыўныя эмоцыі… Мяне ж прыцягнуў час, калі хлопец у апошні раз заходзіў да сябе на старонку УКантакце. У верхнім правым куце стаяў час — 23.30. Трагедыя здарылася ў 23.45. Прайшло ўсяго толькі пятнаццаць мінут, і ён навечна адышоў у іншы свет, пакінуўшы на памяць свае запісы, думы, цікавыя пасты тым, хто выпадкова ці не зазірне на яго старонку.

Сёння ў гэтай сацыяльнай сетцы існуюць своеасаблівыя могілкі, дзе замест крыжоў — «мёртвыя старонкі» вядомых і не вельмі асоб, нашых суайчыннікаў і тых, хто пажадаў пакінуць там на вечную памяць акаўнт свайго сябра, сваяка, знаёмага чалавека. Таго, хто з аватаркі працягне глядзець на наведвальнікаў вясёлымі, поўнымі жыцця вачамі.

Жыццё ідзе сваім парадкам. Час змяняе нас. І хто ведае, магчыма, заўтра наша старонка таксама асірацее.

Цікава, які будзе апошні запіс на ёй?

Перепечатка материалов GS.BY возможна только с письменного разрешения редакции. Подробности здесь