Урачыстаць з нагоды юбілею касцёла пачалася са святой імшы, якую ўзначаліў біскуп Гродзенскай дыяцэзіі Уладзімір Гуляй. У храме сабраліся не толькі мясцовыя вернікі, але і госці з іншых парафій, прадстаўнікі духавенства, грамадзянскія ўлады і проста неабыякавыя слонімцы. Святыня была ўпрыгожана кветкамі, гучала арганная музыка, хоры выконвалі літургічныя спевы. Атмасфера ў храме — узнёслая і глыбока сэнсоўная.
У сваёй гаміліі біскуп падкрэсліў ролю касцёла ў жыцці горада:
— Гэты храм перажыў войны, закрыцці, пераўтварэнні, але ён заўжды заставаўся месцам, дзе людзі шукалі Бога і знаходзілі падтрымку. Гэта жывое сведчанне таго, як вера здольная пераадольваць выпрабаванні часу.
Пасля набажэнства свята працягнулася на прыкасцёльнай тэрыторыі. Вернікі і госці маглі наведаць выставу гістарычных здымкаў і дакументаў, прысвечаную гісторыі касцёла. Маладыя ўдзельнікі парафіі падрыхтавалі канцэрт: гучалі рэлігійныя і народныя песні, вершы, выступалі танцавальныя калектывы. Для ўсіх жадаючых быў арганізаваны пачастунак і сяброўскія размовы пад адкрытым небам.
Асаблівай часткай свята стала сустрэча пакаленняў: у натоўпе можна было заўважыць людзей сталага веку, якія памятаюць часы, калі касцёл быў зачынены, і маладых слонімцаў, для якіх гэта святыня — натуральная частка жыцця. Многія ўзгадвалі, як тут хрысцілі дзяцей, вянчаліся, маліліся ў цяжкія хвіліны. Гэта была не проста падзея — гэта быў дзень яднання душ.
Касцёл Святога Андрэя — не проста архітэктурны помнік, а жывая частка духоўнага ландшафту Слоніма. За 250 гадоў ён стаў сведкам многіх гістарычных пераменаў. Сёння храм зноў гучыць малітвай, адкрыты для ўсіх, хто шукае супакою, надзеі і святла.
Праз падобныя юбілеі грамадства нанова адкрывае каштоўнасць сваёй спадчыны. Гэта не толькі даніна мінуламу, але і натхненне на будучыню. Бо калі мы ведаем, памятаем і цэнім свае карані — у нас ёсць моцны фундамент, каб будаваць далей.
Касцёл Святога Андрэя з’яўляецца не толькі духоўным цэнтрам, але і адметным сімвалам архітэктурнай спадчыны Слоніма. Пабудаваны ў стылі позняга віленскага барока, ён прыцягвае ўвагу сваімі велічнымі фасадамі, сіметрычнымі вежамі, мармуровымі калонамі і багата аздобленым алтаром у стылі ракако. Унутранае ўбранне храма — гэта цэлая мастацкая кампазіцыя, дзе кожны элемент — ад разьбы да фрэсак — нясе дух эпохі і сведчыць пра высокі ўзровень майстэрства будаўнікоў XVIII стагоддзя.
На працягу некалькіх стагоддзяў касцёл служыў месцам, дзе фарміравалася духоўная культура гараджан, праводзіліся значныя падзеі — ад хростаў і вянчанняў да ўрачыстых імшаў у гонар дзяржаўных і царкоўных святаў. Ён перажываў заняпад і адраджэнне, але ніколі не губляў свайго значэння. Нават у гады, калі святыня была ператворана ў склад, слонімцы працягвалі ўспрымаць яе як сімвал веры, надзеі і трываласці. Сёння касцёл Святога Андрэя — гэта не толькі архітэктурны помнік, але і жывы сведка духоўнага сталення ўсяго горада.
