Блоги

Сапраўдны паказчык цывілізацыі не ўзровень багацця і адукацыі, не велічыня гарадоў, не шчодрасць ураджаю, а воблік чалавека, якога выхоўвае краіна. Ралф Уолдо Эмерсон, амерыканскі філосаф і паэт XIX стагоддзя

Як вядома, адным са сродкаў зносін паміж людзьмі з`яўляецца мова. Але ж яна не можа жыць сама сабою. Яе трэба агучыць у вуснай ці пісьмовай форме, даць ёй голас. Страціўшы голас, мова губляе і сваю спрадвечную асаблівасць, перастае быць сродкам зносін. Гэта адбываецца тады, калі народ, этнас пачынае выкарчоўваць сваю мову і выкарыстоўваць чужы голас.

Я не магу прадказаць вам паводзін Расіі. Яна з`яўляецца загадкай, загорнутай у тайну і змешчанай унутр галаваломкі. Але, магчыма, разгадка існуе. Ключ да яе – нацыянальныя інтарэсы Расіі. У. Чэрчыль, былы кіраўнік Вялікабрытаніі.  

Любіце і шануйце, як святыню, роднае слова, з якім вас літасцівы Бог на свет пусціў. Францыск Скарына

Развагі пісьменніка пра родную мову.

Трымаю ў сваіх руках Евангелле, выдадзенае ў Беларусі на чатырох мовах: элінскай, славянскай, рускай, беларускай, размешчаных у кнізе паралельна.

Некаторыя ворагі беларушчыны стараюцца даказаць нам, што калісьці ў царскай Расіі някепска жылося нашым прашчурам. Гэта чарговы міф, падман, створаны з мэтай абалваніць беларускі народ. Яго абвяргаюць народныя песні, складзеныя даўней нашымі таленавітымі людзьмі на роднай мове.

Многія навукоўцы з года ў год сцвярджаюць, што мы, беларусы, талерантная нацыя, талерантныя людзі.

Напярэдадні святкавання Дня беларускага пісьменства і друку ў Слоніме ў 2019 годзе мясцовыя ўлады мяняюць у горадзе шыльды з назвамі вуліц. Новыя шыльды прыгожыя, але спрэс рускамоўныя. Чаму так адбываецца, піша сёння ў сваім артыкуле беларускі пісьменнік і былы настаўнік са Слоніма Аляксей Якімовіч.

Спектакль продолжается. На сцене – журналисты и следователи. Фантасмагория (от греч. phantasma) объясняется как причудливое бредовое видение. Что-то похожее мы наблюдаем в последние дни в белорусской действительности.

Мне всегда кажется, что мои бедные собаки, которых я теперь редко вывожу за пределы нашего участка и поля, скучают по новым впечатлениям и запахам.